Pierwszy pocałunek

Messa · Wysłany: Nie 21:18, 06 Mar 2011 Temat postu: Pierwszy pocałunek

Witam,
zapewne niektóre z Was mają już to za sobą lub nie.
Opowiedzcie jaki był ten pierwszy raz, gdy Wasze usta się wtopiły w siebie i ile miałyście wtedy lat : )

missi · Wysłany: Nie 21:23, 06 Mar 2011 Temat postu:

Mialam 12lat z chlopakiem o imieniu Luke byliśmy u mnie w domu wygłupialiśmy sie no i doszlo do pocalunku:D

Messa · Wysłany: Nie 21:33, 06 Mar 2011 Temat postu:

missi · Wysłany: Nie 21:46, 06 Mar 2011 Temat postu:

Messa · Wysłany: Nie 21:53, 06 Mar 2011 Temat postu:

Ruda · Wysłany: Pon 0:13, 07 Mar 2011 Temat postu:

Nie wiem, dla mnie to nic szczególnego. Znaliśmy się parę ładnych lat, zawsze byliśmy najlepszymi przyjaciółmi. Kłóciliśmy się, sprzeczaliśmy, lubiliśmy, nienawidziliśmy. No i po prostu któregoś dnia, po skończeniu swojego wywodu na temat sensu istnienia, on powiedział spróbujmy być razem. Próbowałam odmówić i wtedy przytulił mnie i pocałował. No oczywiście odepchnęłam go i jak na razie staramy się aby było jak było nim to się stało, uświadomiliśmy sobie coś z czym każde nas musiało się pogodzić i myślę że pewien niesmak pozostał do dziś, a co do samego pocałunku, to był Speechless

zdecydowanie powyżej... przeciętnej(?)

missi · Wysłany: Pon 0:17, 07 Mar 2011 Temat postu:

A czemu nie chciałaś spróbować z nim?

Ruda · Wysłany: Pon 0:23, 07 Mar 2011 Temat postu:

Za dużo miałam do stracenia, widujemy się codziennie i jesteśmy na siebie po prostu skazani z tego względu, że mieszkamy blisko siebie, poza tym nie umiałabym bez niego żyć i myślę, że chyba za bardzo mi na nim zależy. Może wtedy po prostu się wystraszyłam. Prawdę mówiąc nie wiem.

missi · Wysłany: Pon 0:32, 07 Mar 2011 Temat postu:

ale moze go stracisz jak mu odmówisz spróbować Speechless

Ruda · Wysłany: Pon 0:43, 07 Mar 2011 Temat postu:

Nie raczej nie, nadal jesteśmy przyjaciółmi, choć między nami jest dość niezręcznie. Powiedział wtedy że musi iść dalej, szukać tego szczęścia, ja się zgodziłam, chcę aby był szczęśliwy, jednak nie wiem czy sama byłabym z nim szczęśliwa. Myślę że potrzebujemy czasu, żeby przywyknąć, że tamta rozmowa otworzyła przed nami drzwi, przez które żadne z nas nie przeszło i już przejść w przyszłości raczej nie zechce. Nie chcę mieć chłopaka, to szczególnie jest wysoko toksyczne dla dwojga przyjaciół, dla mnie i dla niego. Poza tym nawet nie wiem jak miałabym się zachowywać, gdybym nagle zaczęła go traktować jako zaprzeczenie przyjaciela, ale to zaprzeczenie w tą drugą, lepszą stronę. Raczej nie jestem spontaniczna i wszystko planuję, bałabym się że coś skopię :P.

missi · Wysłany: Pon 1:05, 07 Mar 2011 Temat postu:

Uuuu . to ma sens

Ruda · Wysłany: Pon 1:13, 07 Mar 2011 Temat postu:

Nasza znajomość jest ciut bardziej skomplikowana. Sam fakt że kiedy jesteśmy z kimś w związku zależy nam na sobie bardziej niż jak jesteśmy samotni. Coś jak im bliżej, tym dalej. Nie chcę być dla niego ciężarem i wiele razy już go obarczyłam, zbyt wieloma rzeczami, którymi wcale nie chciałam. Czasem myślę, że wie o mnie zbyt wiele, ale uspokajam się, tym że jest moim przyjacielem i ma prawo wiedzieć.

bryy · Wysłany: Pon 15:48, 07 Mar 2011 Temat postu:

Tak na serio, w związku to jeszcze nie było, ale tak dla jaj to zdarzyło się, ale w sumie nie pamiętam pierwszego. Chyba w czwartej klasie na andrzejkach XDD

Messa · Wysłany: Wto 19:30, 08 Mar 2011 Temat postu:

Kurcze czwarta klasa..
Kiedy to u mnie było... : )

missQ · Wysłany: Śro 22:12, 23 Mar 2011 Temat postu:

zdecydowanie przeżyłam, dosyć późno, ale z tym jednym jedynym na całe życie! ;)